Ludu mój, ludu

1 Ludu mój, ludu,
cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił
albo w czym zawinił?
Jam cię wyzwolił
z mocy faraona,
a tyś przyrządził
krzyż na me ramiona!

2 Ludu, mój, ludu,
cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił
albo w czym zawinił?
Jam cię wprowadził
w kraj miodem płynący,
tyś mi zgotował
ẃmierci znak hańbiący.

3 Ludu, mój, ludu,
cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił
albo w czym zawinił?
Jam ciebie szczepił
winnico wybrana,
a tyś mnie octem
poił, swego Pana.

4 Ludu, mój, ludu,
cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił
albo w czym zawinił?
Jam ci dał berło
Judzie powierzone,
a tyś cierniową
wtłoczył mi koronę.

5 Kudu, mój, ludu,
cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił
albo w czym zawinił?
Jam cię wywyższył
między narodami,
a tyś na krzyżu
zrównał mnie z łotrami.

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #134a