169. Z Ojcem przedwiecznym

1 Z Ojcem przedwiecznym stolicę dzieli,
na twarz padają przed nim anieli.
Na Jego imię piekło się trwoży,
oto Syn Boży, oto Syn Boży.

2 Obarczon krzyżem, w koronie z cierni,
dręczą God ludzie niemiłosierni.
Krew płynie z czoła, łza tryska z powiek,
oto Bóg—Człowiek, oto Bóg—Człowiek.

3 Ty, który ludzkość wziąłeś w swą pieczę,
na krzyż przybity, Boże—Człowiecze!
Wejdź nam do serca, niech się w nim zbudzi
miłość dla ludzi, miłość dla ludzi.

4 A gdy w naszego życia zawodzie
krzyż nas obarczy, a cierń ubodzie,
godnie przybywać drogi cierniste,
pomóż nam, Chryste! pomóż nam, Chryste!

Text Information
First Line: Z Ojcem przedwiecznym stolicę dzieli
Title: Z Ojcem przedwiecznym
Author: Ludwik Kondratowicz (ps. Wladyslaw Syrokomia), d. 1862
Language: Polish
Publication Date: 2002
Topic: Rok kościelny: Czas pasyjny
Tune Information
Name: Z OJCEM PRZEDWIECZNYM
Composer: Kazimierz Hofman, d. 1911
Key: g minor
Source: Z wodewilu Kościuszko pod Racławicami, 1880)



Suggestions or corrections? Contact us