1 Sam Pan Bóg raczy
Pasterzem być mim!
On miłosierdziem
opatrzy mnie swoim,
widzie na łąki
mnie kwiciem okryte,
źródła wód cichych
wskazuje obfite;
buszę pokrzepia
w swej wielkiej
litości
ścieżką prowadzi
mnie sprawiedliwoˀści.
2 Choćbym teœz chodził
i śmierci doliną,
Tyś moją Panie
nadzieją jedyną!
Bać się nie będę
na wieki niczego
gdyżem owieczką
jest Boga żywego,
On zna me serce
i wie, czego trzeba,
ześle więc wszystko
ze swego na nieba.
3 W łasce Twej ufam,
wiem, że mnie na wieki,
Boże, nie puścisz
ze swojej opieki!
Źe mi darujesz
z swej wielkiej hojności
zdrowie i szczęście,
pociechę w żałości.
Gdy zaś bieg skończę,
to Twoja dobrota
w niebie udzieli
wiecznego żywota.
Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #700